Depremzede Simge itfaiyeci oldu

Depremzede Simge itfaiyeci oldu

30 Ekim’de enkaz altından kurtarıldı artık öteki canları kurtarıyor

Bundan üç yıl evvel İzmir sarsıntısında ailesiyle enkaz altında kalan Simge Akbulut’un ömrü bu olaydan sonra değişti. Yaşadıklarından etkilenen genç Simge, kendisini yaşama döndüren itfaiyecilerle artık birebir mesleği yapıyor. İzmir İtfaiyesi'nde çalışan babası Mehmet Akbulut ve meslektaşları tarafından enkazdan çıkarılan Simge, “Dün onlar beni kurtardı, bugün ben diğerlerini kurtaracağım” dedi.

30 Ekim 2020… Saat 14.51… Bu tarihi an İzmir’de birçok insanın hayatında dönüm noktası oldu. Hafızalara kazınan, yürekte derin izler bırakan 30 Ekim zelzelesi, İzmirli Akbulut ailesinin de hayatını değiştirdi. Bayraklı Çamkıran’daki 7 katlı binanın birinci katında bulunan meskenlerinde sarsıntıya yakalanan Simge ve Simay Akbulut kardeşler, anneleri Mehtap Akbulut ile birlikte yıkılan binanın enkazı altında kaldı. İzmir Büyükşehir Belediyesi İtfaiye Dairesi Başkanlığı grupları tarafından 4 saat süren çalışmanın akabinde kurtarıldılar. O gün o üç canı hayata döndüren itfaiye çalışanları ortasında 30 yıllık itfaiyeci baba Mehmet Akbulut da vardı. Kızları ve eşini enkazdan sağ çıkarmak için meslektaşlarıyla birlikte ter dökmüştü.

Depremden 8 ay sonra vazifeye başladı

25 yaşındaki Simge Akbulut’un hayatı 30 Ekim zelzelesinin akabinde değişti. Hayattaki amaçlarını yaşadığı bahtsız olayın akabinde netleştiren Simge Akbulut, evvel KPSS’ye (Kamu İşçisi Seçme Sınavı) girdi akabinde da Edirne Belediyesi’nin itfaiyeci alımı için açtığı imtihana katıldı. Zelzelenin akabinde kendini süratle toparlayarak hayata tutunan genç bayan, imtihanlarda elde ettiği muvaffakiyet sonrası Edirne Belediyesi’nde itfaiye eri olarak misyona başladı. 1 buçuk yıl burada çalışan Akbulut, daha sonra İzmir Büyükşehir Belediyesi İtfaiye Dairesi Başkanlığı’na atandı.

“Birbirimizin yaşayıp yaşamadığı denetim ediyorduk”

30 Ekim 2020, saat 14.51'in hayatının dönüm noktası olduğunu söyleyen Akbulut, yaşadıklarını anlatırken hala tıpkı hisleri taşıyor:

“Evde annem ve kardeşimle oturuyorduk. Annem salondaydı, biz de kardeşimle odadaydık. Bir anda çok şiddetli bir ses duydum ve mesken şiddetli biçimde sallanmaya başladı. Sarsıntı olduğunu fark edince kardeşimin kolundan tutarak dışarı yanlışsız itmeye başladım. Kardeşim çıkmayı başardı lakin apartmanın koridorunda kaldı. Annem de salondaydı, kolundan tutup onu da çektim. Çok kısa müddette 7 katlı bina çöktü. Annem ve ben birebir yerde enkazda kaldık, kardeşim ise bizim bir alt katımızda enkazdaydı. Annem ve kardeşime daima seslenip, yaşayıp yaşamadıklarını denetim ediyordum. 4 saat boyunca enkazda kaldık. Annemi görebiliyordum lakin kardeşimi göremiyordum. Daima birbirimizle irtibat halindeydik. Birbirimizin yaşayıp yaşamadığı denetim ediyorduk.”

Onu kurtaran grupla tıpkı çatı altında

Enkaz altında çok dar bir yerde olduğunu ve nefes almakta zorlandığını anlatan Akbulut, “Annem yanımda şoka girmişti. Bir yandan onu sakinleştirmeye çalışıp öbür taraftan ise başımı toplayıp enkaz altından kurtulmak için tahlil aramaya başladım. Hiç öleceğimi düşünmedim. Kendi kendime ‘Buradan çıkacağım’ dedim. 112 Acil Davet Merkezini aradım. Kaldığım yerin adresini verdim. Daha sonra İzmir Büyükşehir Belediyesi itfaiye takımları, şu an ki çalışma arkadaşlarım beni kurtarmaya geldi. Babam da bizi kurtarmaya geldi. Kardeşim enkazdan çıkarıldı fakat bizim çıkarılmamız vakit aldı. Babam ve itfaiye grupları enkazı kazarak bizi çıkardı. Bir hafta hastanede kaldım. Bir müddet yürüyemedim. Annem ve kardeşim ameliyat oldu, ben de fizik tedavi gördüm. Şu anda hepimiz çok iyiyiz” diye konuştu.

“Umudumu hiç kaybetmedim”

Yaşadıklarının kendisini çok etkilediğini anlatan Akbulut, şunları söyledi: “Hem babamın bu mesleği yapmasından ötürü çocukluğumun itfaiyede geçmesi hem de İzmir İtfaiyesindeki grup arkadaşlarımın beni kurtarması beni çok etkiledi. Dün onlar beni kurtardı, bugün ben diğerlerini kurtaracağım. İzmir Büyükşehir Belediyesi İtfaiye Dairesi Başkanlığı’nın sarsıntı takımında yer alıyorum. Zelzele, arama kurtarma ve yangın eğitimleri alıyorum. Enkaz altında hareketsiz, çaresiz formda saatlerce kalmama karşın umudumu hiç kaybetmedim. Çaresizliğin nasıl bir şey olduğunu biliyorum. Çaresizlik nedir? Yardım beklemek nedir? Bu hisleri bildiğim için ben de yardım bekleyen insanlara yardım edeceğim. Bu usul olaylar yaşayanlar varsa, onlara umut etmelerini öneriyorum. Umut hiçbir vakit bitmez. Bu yola umut ederek çıktım.”

“Çok şükür hala 4 kişi sofraya oturuyoruz”

Güney Bölge İtfaiye Amiri Mehmet Akbulut (59) da kızları Simay (21) ile Simge ve eşi Mehtap Salduz Akbulut’un enkaz altında kaldığı haberini Torbalı’da vazifede olduğu sırada öğrendiğini belirtti. Akbulut, “Kızım Simay arayarak ‘Baba bizi kurtar’ dedi. Zelzele olduğu bilgisi gelmişti lakin apartmanın çöktüğü aklımın ucundan bile geçmedi. Çabucak Torbalı’dan çıktım. Bu sırada kızım daima arıyordu. O yol bitmedi. Trafik kilitlendi. Araçtan inip koşarak konuta ulaşmaya çalıştım ve vardım. Ailem enkaz altında, arkadaşlarım olay yerinde. Onlarla birlikte bende kurtarma çalışmalarına katıldım. Elimizle, tırnaklarımızla hafriyata kazıya 4 saat sonra ailemi çıkardık. Allah’a şükür hala nefes alıyorlar, hala 4 kişi sofraya oturuyoruz” dedi.

“Kızımın bu mesleği seçmesinden ötürü çok mutluyum”

Kızıyla gurur duyduğunu, artık baba kız bu mesleği yaptıklarını vurgulayan Mehmet Akbulut, “Her mesleğin olduğu üzere bizim mesleğin de riskleri var. Ben kızımın bu mesleği muvaffakiyet ile yapacağına inanıyorum. İtfaiyeci olduğuna çok sevindim. Kutsal bir mesleğimiz var. Bir defa daha dünyaya gelsem tekrar bu mesleği seçerim. İtfaiyeciliği çok seviyorum. Çalışma arkadaşlarımı ve kurumumu çok seviyorum. Kızımın bu mesleği seçmesinden ötürü çok memnunum. Simge bu mesleğe çok istekli. Bu işi layıkıyla yapacağına eminim. Çok istekli, çalışkan” diye konuştu.

Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı